ชายตาบอด? กับโลกพิศวร

“ในยามที่สับสน….จงปล่อยวาง

"ในยามที่เหนื่อยล้า…จงมองไปข้างหน้า”

“ ในยามสิ้นหวัง  …จงกล้าหาญ”

“เมื่อโชคชะตามาถึง….ใจของเจ้าควรสูงเท่าฟ้า…”

“และสุดท้าย….ไม่ว่าพวกมันจะเป็นมารร้ายจากบรรพกาล หรือ นักบุญแห่งสรวงสวรรค์… ”

“ไม่ว่าจะเป็นมันผู้นั้นที่ปกคลุมห้วงลึกแห่งท้องฟ้าด้วยมือเดียว…หรือแม้แต่ตัวข้าผู้นี้ก็ตาม”

“จงอย่าคุกเข่า”

ธีโอ เป็นเด็กหนุ่มโง่เขลาเบาปัญญา ซึ่งประสบโรคร้ายที่ทำให้ค่อยๆสูญเสียการมองเห็นไปตั้งแต่ยังเด็ก  ซ้ำร้ายยังต้องสูญเสียพ่อและแม่ไปหลังจากออกไปเก็บของป่า ในวัย10ขวบ  และได้รับอุปการะโดยยายบ้านใจดี

แต่เด็กหนุ่มนั้นโง่เขลามีการเรียนรู้ที่ช้าและพูดไม่ชัด ทำให้โดนรังแกเรื่อยมา 

เมื่ออายุ18ปี แล้วยังคงพูดติดอ่างและทำตัวเหมือนเด็ก10ขวบคอยแต่สร้างปัญหา ทุกคนในหมู่บ้านจึงได้แต่เวทนาอยู่ห่างๆ

เมื่ออายุ23ปี คุณยายเสียชีวิต เขาจึงอยู่ตัวคนเดียว

เมื่ออายุ25ปี เขาถูกลักพาตัวนำไปทิ้งไว้ในป่าลึก 

เมื่ออายุ25ปี ธีโอ ร่อนเร่หลงทางภายในป่าเป็นเวลาหลายวัน จนกระทั้งเข้าไปในวิหารร้างแห่งหนึ่ง 

เมื่ออายุ25ปี เขาตื่นแล้ว….ด้วยจิตใจที่กระจ่างชัดกว่าที่เคยมีมาก่อน  

เมื่ออายุ ??? ดวงตาของธีโอ เหมือนจะมีเต็มไปด้วยดวงดาวบนฟากฟ้า